Als je konijn is overleden moet je beslissen wat je met het lichaam gaat doen. Je kunt het (laten) begraven of cremeren, of misschien denk je aan resomeren, of opzetten, nalaten aan de wetenschap of door de destructiedienst laten afhalen.
Let op: je mag een dood dier niet bij het afval doen!
Begraven in eigen tuin/op eigen grond of terrein; het lichaam wordt ’ter aarde’ gelaten
In de meeste gemeentes mag je het lichaam van een overleden konijn in je eigen tuin begraven. Met ‘eigen’ tuin wordt daadwerkelijk het bezitten ervan bedoelt; bij een huurhuis is het dus niet toegestaan. Eigen grond en eigen terrein zijn tevens toegestaan.
Je dient het lichaam op een diepte van minimaal 75 cm te begraven. Als je konijn een voor andere dieren of voor mensen besmettelijke ziekte had, mag je het niet begraven.
Denk eraan dat je geen producten gebruikt die schadelijk zijn voor het milieu; plastic hoort niet in de grond, een doek, een kartonnen doos of een houten kistje kunnen wel.
Je konijn begraven in het park of het bos, of elders is niet toegestaan, het is zelfs verboden!
Begraven op een dierenbegraafplaats; het lichaam wordt ’ter aarde’ gelaten
Als je geen eigen tuin hebt en wel graag je konijn wilt (laten) begraven kan dit op een dierenbegraafplaats.
Bij een dierenbegraafplaats kun je ook een uitvaart laten plaatsvinden met aansluitend de begrafenis.
Je kunt kiezen voor een individuele begrafenis of een anonieme begrafenis.
Bij een individuele begrafenis krijgt je konijn een eigen graf waar je grafrechten voor betaalt voor een periode van 3 tot 5 jaar. Je kunt zelf bepalen of en wat je op het graf plaatst. Je kunt bij de begrafenis aanwezig zijn en daar eventueel aan meehelpen. Je hebt nu een fysieke plek waar je naar toe kunt om je konijn te herdenken.
Bij een anonieme begrafenis wordt je konijn begraven in een anoniem/ongemerkt graf. Je betaalt geen grafrechten maar een eenmalig bedrag. Er is geen mogelijkheid tot het plaatsten van bijvoorbeeld een gedenksteen. Meestal kun je wel op de begraafplaats terecht om je dier te herdenken.
Cremeren; verbranden van het lichaam van het dier in een speciale oven
Veel mensen kiezen ervoor hun konijn te laten cremeren bij een dierencrematorium. Bij de meeste crematoria kun je ook een uitvaart houden voor een mooi en waardig afscheid van je konijn. De crematie zelf kun je niet bijwonen.
Wanneer je kiest voor een individuele crematie wordt je konijn alleen en niet gelijktijdig met andere dieren gecremeerd. De as kun je in een mooie urn mee naar huis nemen of (laten) uitstrooien.
Bij een collectieve crematie wordt je konijn gelijktijdig met andere dieren (meestal tot maximaal zes dieren totaal) gecremeerd. De gezamenlijke as wordt door het crematorium uitgestrooid. Je kunt geen as terugkrijgen.
Dan is er nog een goedkopere optie die anonieme- of budget crematie wordt genoemd. Je konijn wordt samen met 15 of meer andere dieren tezamen gecremeerd, binnen maximaal zeven dagen. Er is geen mogelijkheid om de as terug te krijgen.
Resomeren; alkalische hydrolyse, stoffelijke resten van het dier worden onder druk opgelost in heet water
Resomeren is nog vrij nieuw, het is een alkalisch hydrolyseproces waarbij het lichaam versneld ontbonden wordt. Het lichaam wordt in een bad/vat met water gelegd en er wordt kaliumhydroxide toegevoegd. Onder hoge druk lost het lichaam op. De botjes blijven over (ook een eventueel geplaatste chip) en deze worden, net als na cremeren, gecremuleerd waarna er as overblijft. Deze as kun je bewaren in een mooie urn of uitstrooien.
Opzetten/prepareren/taxidermie; het verplaatsen van de huid
Dit is een vorm van conserveren waarbij de vorm van het lichaam bewaard blijft. De huid van je konijn wordt verwijderd en over een op maat gemaakt kunstlichaam gespannen. Een goede preparateur kan het opgezette konijn er ‘levensecht’ uit laten zien. Prepareren valt onder de Wet Natuurbescherming.
Nalaten aan de wetenschap; plastineren ten behoeve van de diergeneeskunde
Een dier dat wordt nagelaten aan de wetenschap kan door middel van plastineren jarenlang gebruikt worden in de diergeneeskunde. Het vocht in het dier wordt vervangen door siliconen wat het lang houdbaar maakt.
De dieren worden voor practica lessen gebruikt door de studenten van de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. Nalaten aan de wetenschap gaat altijd via de deelnemende Dierenartspraktijken en de faculteit is voornamelijk geïnteresseerd in honden en katten. Een overleden konijn met een lichamelijke bijzonderheid kan wellicht wel interessant zijn voor de bestudering.
Op www.proefdiervrij.nl kun je meer lezen.
In deze aflevering van SchoolTV kun je zien wat plastineren is, en het proces van plastineren.
Destructie; letterlijk ’totale vernietiging’
Wanneer je je konijn achterlaat bij de dierenartspraktijk, of inlevert bij de Gemeente, zal het door het destructiebedrijf (of een intermediair bedrijf) worden opgehaald. Het verwerkingsproces ziet er in een notendop als volgt uit: de dieren worden verzameld, vermalen, verhit, gedroogd, gescheiden in meel en vetten. Het eindproduct is brandstof die gebruikt wordt om energie op te wekken.
Wanneer je niet wilt dat je konijn naar destructie gaat, geef dit dan duidelijk aan! Als je het achterlaat zonder verdere instructies gaat het automatisch naar destructie.
De keuze voor een van bovenstaande mogelijkheden is heel persoonlijk; welke beslissing je ook neemt, alles is goed. Je kunt het zien als een stap in het rouwproces. Of heel praktisch als opruimen en doorgaan. Alles is goed!